ميلاد عالم آل محمد، هشتمين حجت سرمد، نگين درخشان وطن، السلطان ابا الحسن، حضرت رضا (علیه السّلام) مبارک باد.
ماه ذی القعده یکی از ماه های بسیار پر فضیلت می باشد که همزمان مصادف است با سالروز ولادت حضرت معصومه علیه السلام و بعد از گذشت ده روز از آن یعنی یازدهم ذی القعده به ولادت با سعادت امام هشتم، حضرت شمس الشموس اختصاص دارد.
در این روز نور روشنی تمام مدینه را فرا گرفته است چرا که هشتمین نور تابناک ولایت در این روز چشم به جهان گشوده است همان امامی که حتی دشمنانش را نیز مجذوب و دلبسته خود کرده بود و همیشه پا به پای مردم قدم بر می داشت.
خراسان در شب میلاد تو، عزیزترین جای عالم است. عطر زعفران و گلاب، عطر عود و اسپند، از زمین به آسمان راه می‌گشاید و تمام عرش‌نشینان، چراغانی شهری را به هم نشان می‌دهند که خورشیدی شبانه‌روز در خاکش پرتوافشانی می‌کند؛ چه مبارک سحری و چه فرخنده شبی است!
یا ضامن آهو! دل‌های بی پناهمان را که چون آبگینه‌های شکسته در پهنای گیتی سرگردانند، در پای ضریح مقدست آشیان ده که محتاج پرکشیدن به آبی لایتناهی فطرت خدایی‌مان هستیم. ولادت امام رضا(ع) در یازدهم ذیقعده سال ١۴٨ هجری، مدینه حال و هوایی دیگر داشت و نه تنها در زمین بلکه از آسمان هم صدای تهنیت گفتن ملائک به گوش می‌رسید و شکوفا شدن غنچه دیگری از گل‌های بوستان ولایت را که فضای عالم را معطر ساخته بود بشارت میداد.
بر روی رضا شمس امامت صلوات
بر شافع ما روز قیامت صلوات
در شام ولادتش که شادند همه
بفرست بر این روح کرامت صلوات صلوات